Normal Olan Ne?

"30 yaşındasın artık, şu çocuk gibi hareketlerin nereye kadar sürecek, büyümeyecek misin sen?" arkadaşım bana bu cümleyi kurduğunda profesyonel boksörden  en sıkısından yumruk yemiş gibi hissettim.  Cidden durup düşündüğümde ve dahası etrafımdaki "olgun" insanlara baktığımda, benden bir tık farklı olduklarını gördüm.  Sonra düşündüm acaba normal olan kim?  Normal ve olması gereken hareketleri kimler ve neler belirliyordu ki?

Sıkça başıma gelir, arkadaşlarla dışarı çıktığımızda yolda kedi köpek vs gördüğümde durup, kucağıma alır, sever oynarım.  Üstümdeki kıyafetin kirlenip kirlemeyeceği aklıma gelen en son şeydir.  Müzik çalan bir grup, eğer sevdiğim şarkıyı çalıyorsa karşılarında gülerek durur ve dinlerim.  Sabah yürüyüş yaparken mola verdiğim yerde boş salıncak varsa, denize karşı sallanırım ve kimin bana bakıyor olduğu zerre umurumda olmaz.  Kendim için aldığım her şeyi hediye paketi yaptırırım. Tatile gittiğimde, ortam hoşuma gittiyse bir kaç gün uzatmam çevrem tarafından bile kabullenilmiştir misal.  Çok fazla plan yapmam, çevremdekiler de böyledir ama benim.  Pikniğe gitmeye sabaha karşı 5:30'da karar verip, 8:30'da iskelede buluşmamız gayet olağandır.  Yada öğle vakti "hadi tatile gidelim" dedikten sonra akşam otobüste buluruz kendimizi.  Kaldığım otelin lüks olması beni hiç ilgilendirmez, havuzuyla hiç işim olmaz, ama çalışan bayanın yatağıma bıraktığı, "hep böyle güzel gülün" mesajı beni havalara uçurur mesela.  Yeğenimle lunaparka gidip oyuncakları keşfetmek, kuşları kovalamak, bisiklete binmek, dans etmek benim olgunlaşmadığım anlamına gelmemeli.

Her türlü sıkıntıyı kafama takmak, dedikodu yapmak, insanları olduğu gibi kabullenmek yerine eleştiri yağmuruna tutmak, herkesi kendime göre şekillendirmeye çalışmak, doğadan uzaklaşmak, kaç yıldızlı otelde nerede fotoğraf çekebileceğimin hesabını yapmak, sevgimi diğer canlılarla paylaşmak yerine "hadi birleşip hep beni, sadece beni sevin" demek büyümekten sayılıyorsa eğer, kayıtlara geçmesi adına söylemek istiyorum ki kimse benden büyümemi beklemesin.  Çünkü denemem bile.  Büyümek demek cesaretli olmak demek değil mi, şimdi durup düşünün bakalım "kim ne der" dememek mi büyümek, yoksa herkesleşmek mi?

Ha son bir not : Evet, dostum diyebileceğim kişiler de biraz kalıbın dışında, biri ıssız bir adada, diğerinin evinde 180 taneden fazla aslan kaplan vs var ama seviyoruz birbirimizi, belki de bu nedenlerden ötürü iyiyiz biz.  Mümkünse tüm eleştirileri kendimize saklayalım ;)

Siz de bir günlüğüne içinizdeki ufaklığı serbest bırakın.  Ne mükemmel olduğunu hatırlayacaksınız...

Sevgiyle,

Muhtemellere aşık ol

Bendini aş,
Plansız ol,
Mutlu ol,
İçten gül,
Kendinle pazarlık yapma,
Aniden çocuk ol ve bundan utanma,
Gözlerini kapat ve güven,
Kendini sev, en çok kendini sev, sonra insanların seni sevmesini iste,
Evrenden talep et, inan geri dönecek, hemde en beklemediğin an,
Muhtemel olanın peşine düş, olmazsa denemiş olacaksın,
İyilik orada bir yerde, buna inan, döngüyü ilk sen başlat ve sana geri dönmesini bekle,
İçten gül,
Gerçek arkadaşlarının değerini bil,
Ölümsüzmüşcesine yaşa ama ölümün olduğunu da kabullen ve yaşarken değer bil,
Özel günler için ayırdığın ne varsa kendin için kullan, hiçbir şey için bekleme,
Sev, sevil,
Mutlu et, ancak bunun için kendini asla mutsuz etme,
İçten gül,
Hiç canın acımayacakmış gibi hisset, dikenleri aş, güle eriş,
Sessiz kalma, sessizlerin sesi ol,
Korkma,
Kendin için yaşa ama bencil de olma,
Asla hiçbir canlıya zarar verme,
En sevdiğin şarkıyı bıkıncaya dek, son ses dinle (aman alarm sesin yapma, pişman olursun, bir dost)
Çok gez, imkanın dahilinde hep gez, yeni insanlar, farklı kültürler tanı,
İçten gül,
Saklanma, kabuk bağlamasın hislerin,
Pişman olma, ders al,
Kar topu oyna, yağmurda yürü, güneşi hisset, her mevsimin tadını çıkar,
Arada veda etmeyi bil,
Asla büyük konuşma, ben yapmam deme, aman!
Sevdiklerine de zaman ayır, sana ihtiyaçları olduğunda onları asla yalnız bırakma,
İçten gül, çünkü tek bir gülücük nice kapıları açacak...

Harika bir sene olacak, buna inan, buna göre yaşa,

Sevgiyle ;)