Kurtlar Vadisi mi, Kemal Sunal mı? Zeki Alasya Özel...

Kaliteli büyüdük biz, sabah programımızda Barış Manço vardı.  Adam olacak çocukları, ıspanak yeme yarışmasında izlerdik, tekrarı yoktu bizim için çoğu şeyin.  İzlemesem de olur, internetten izlerim yoktu.  Hayatın tekrarı olmadığını ve an'ı kaliteli kullanmayı belki bu yüzden bildik.  Mehmet Ali Erbil'in pantolon indirmesine değil, Kemal Sunal'a, Zeki Alasya'ya, Metin Akpınar'a, Halit Akçatepe'ye, Nejat Uygur'a güldük.   Güldük, gülerken düşündük.  Bize masalı bile Adile Teyzemiz anlatırdı.  İlk telefon çevirmeyi onun sayesinde öğrendim mesela ben :) 066.  Arardım, dinlerdim.  Rahmetli bana özel anlatıyor sanıyordum mesela, çok mutluydum.  Gülüyorduk biz, sizler güldürüyordunuz bizi.  Çok kaliteliydiniz, fazla kaliteli.  Kemal Sunal'ın "eşşoğleşşek" demesine kırılırdık biz.  Kötü değildi ki.  Şimdiki gibi Recep İvedik serisi gibi değildi sizin komediniz.  Sadece küfür ile güldürmezdiniz.  Hababam Sınıfı'nı hala izlerim.  İzledikçe gülerim, güldükçe sizi yad ederim.  Çocukluğumsunuz siz benim, görmeden sevdiklerimsiniz.  Her birinizin kaybında daha da artıyor üzüntüm.  İlk Barış Manço ile anlamıştım sizlerin bizi üzebileceğinizi.  Yengem haber vermişti bana.  Nasıl üzülmüştüm, nasıl böyle çabucak söyleyebilmişti bana öldüğünü, bilmiyormuydu seninle aramızdaki bağı?  Sen neler neler öğretmiştin bana oysa.  Ölümün karşısında ne yapılması gerektiğini de öğretseydin ya keşke.  Siz bilmezsiniz beni, bilemediniz elbet, ama siz benim amcalarım, dedelerim, daydaylarım oldunuz.  Yaşarken güldürdünüz, giderken ağlatıyorsunuz.  Çocukluğumu da beraberinizde götürüyorsunuz.  O güzel zamanları beraber yaşadığım büyüklerim ölüyorlar bir bir.  Çocukluğum gidiyor, anılarım, güzel günlerim, saflığım, sadeliğim, hepsi sizinle gidiyor.

Yokluğunuzla gelecek nesillere de acıyorum biliyor musunuz?  Yazık onlara.  Onlar Recep İvedik'le büyüyecekler mesela.  Yazık!.  Kurtlar Vadisi'nde sürekli insan öldürmenin gayet doğal olduğu mesajını alarak büyüyecekler.  Ama biliyor musun Kemal amca, adam öldürmenin, tecavüzcüsü ile evlenmenin, iki kardeşin aynı adama yada kadınla aşık olmasının normal kabul edildiği televizyonda, senin meşhur "eşek oğlu eşek" repliğin kesiliyor, onu uygunsuz buluyorlar mesela.  Tuhaf.  Zeki Amca, "Devekuşu Kabare"deki devekuşunun anlamını şimdi daha iyi anlıyorum.  Maalesef   kafalarımızı kumlara gömdük, gerçekleri başka yerden görmeyi umuyoruz.  Üzgünüm.  Keşke ölmeseydiniz, keşke sizi yakından tanıyabilseydim, keşke o günlere geri dönüp, çocukluğumu şişeleyip saklayabilsem.

Yaşarken güldürdünüz ama giderken hep ağlatıyorsunuz.

Yolunuz ışık olsun, bizim de o ışığa ihtiyacımız olacak.

Sevgiyle,