Düğün ve Cenaze...

Hayat tuhaf. Bir gun once +1 olduguna sevinirken, bir gun sonrasi bir bakmissin -1 sin. Bir gun once kahkahalar atarken, bir gun sonrasi gozyaslari ele gecirmis seni. Ama her seye ragmen gulmeye devam ediyorsun, buna programlanmissin. Biliyorsun ki, umutsuzluga bir kez yenilirsen, sonrasi hep mutsuzluk. Kökünü kurutan yabani ot gibi sarip sarmalamis seni. Biliyorsun ki, gulmeye devam edebildikce varsin, guldukce sensin. Dedim ya hayat tuhaf. Bugun canim cicim dediklerinin cogu, bes sene sonra hayatinda olmayacak belki ve belki, en yalniz oldugunu dusundugun ve en ummadigin anda, bir gulumseme ile yesereceksin. "Bittim", dediginde yeniden baslayacak nedenlerin olacak. Her sonun bir baslangic oldugunu anlayacaksin. Bileceksin ki, amazonlarda kanat cirpan kelebek, amerikada yagmur yagdirabilecek gucte ve, makinenin tum o kucuk parcalari, sen tam olarak olman gereken yerde, olman gereken zamanda bulun diye durmaksizin calisiyor olacak. Bileceksin ki, evren aslinda seni cok seviyor. Kayiplarin aslinda kayip olmayacak bir sure sonra. Hayatina kattiklarina sukredeceksin. Ölümle bile barisacaksin. Sukredeceksin, minnet duyacaksin hayatina girenlere ve sana yasattiklari sevgiye. Ve uzulsende yola devam edeceksin. Evren sana en dogruyu gostersin diye. Bileceksin ki hayat devam ediyor. Sonra var gucunle devam edeceksin yola, ve hep umacaksin. Her sey dogru yerde ve dogru zamanda olsun diye. Hep +1 olmak umidi ile...